Ο χρόνιος και οξύς μυοσκελετικός πόνος είναι μια κατάσταση που εμφανίζεται περίπου στο 70% του πληθυσμού. Η ποιότητα της ζωής του ασθενή αλλάζει σημαντικά αλλάζοντας την κοινωνικοοικονομική του κατάσταση.

Ο μυοσκελετικός πόνος μπορεί να οφείλεται:

1. Σε σωματοποίηση ή αλλιώς εκδήλωση στο μυοσκελετικό σύστημα κάποιας συναισθηματικής διαταραχής του ασθενή.
2. Σε λανθασμένη βιομηχανική του σώματος κατά τις καθημερινές δραστηριότητες.
3. Σε εκφυλιστικές αλλοιώσεις των αρθρώσεων του σώματος.
4. Σε αυτοάνοσο νόσημα.

Είναι πολύ σημαντική η ολιστική φροντίδα του ασθενή καθώς και ο σχεδιασμός θεραπευτικού προγράμματος που να στηρίζεται στη σύγχρονη ιατρική τεχνολογία (TECAR, κρουστικός υπέρηχος κα) και στη χρήση εξελιγμένων θεραπευτικών τεχνικών (manual therapy, κρανιοιερή θεραπεία, μυοπεριτονιακή απελευθέρωση, τεχνική στεγνής βελόνας κ.α.).
Ο βελονισμός είναι ένα πολύ σημαντική επικουρική θεραπευτική επιλογή για την αντιμετώπιση του χρόνιου και οξέως μυοσκελετικού πόνου.

Τέλος και η ψυχοθεραπεία μπορεί να συνεισφέρει σημαντικά στην αποκατάσταση του ασθενή.